wtorek, 17 września 2013

Jak zmienić swe życie? - recejza

Czy zastanawialiście się kiedyś co oznacza być dobrym człowiekiem? Co trzeba czynić, by za takiego nas uważano? Czy bycie chrześcijaninem to pójście do kościoła w niedzielę i codzienne odmawianie modlitwy „Ojcze nasz”.? Czy życie i doświadczenia innych mogą nas czegoś nauczyć, a my wyciągając z tego wnioski unikniemy grzechu? Na te, i wiele jeszcze innych pytań od powiada Pierre Lefevre, ksiądz diecezji augsburskiej w swej książce pt. „Jak zmienić swe życie. Wielkie prawdy w 100 małych opowiastkach”. Są to autentyczne historie, które pozwalają przybliżyć nam, zwykłym śmiertelnikom, wiele prawd dotyczących Boga, wiary i miłości.

Ta niewielkich gabarytów książeczka składająca się z dwóch tematów głównych, a mianowicie: „Być Człowiekiem” i „Być Chrześcijaninem”, jest przedstawiona w formie pytań, odpowiedzi i nawiązujących do problematyki historyjek. Część o byciu człowiekiem porusza tematy związane z czterema najważniejszymi cnotami ludzkimi, czyli sprawiedliwością, roztropnością, męstwem i umiarkowaniem. Według autora, sprawiedliwość to nie tylko bycie traktowanym sprawiedliwie, lecz również gotowość oddania drugiemu człowiekowi jego sprawiedliwości; roztropność to dobranie odpowiednich środków przez dobrego człowieka, aby móc oddać sprawiedliwość, bez względu na to, jak będzie to trudne; męstwo to przeciwstawianie się zagrożeniom, które mogą człowieka zepchnąć z prostej drogi sprawiedliwości; umiarkowanie to czwarta cnota kardynalna, to przeciwstawianie się pokusom, które mogą odciągnąć nas z dobrej drogi.

Autor porównuje te cztery cnoty ludzkie do samolotu, gdzie sprawiedliwość jest motorem, siłą napędową, która sama w sobie nie wystarcza, aby samolot był sprawny. Potrzebny jest pilot, którym jest roztropność oraz dwa skrzydła unoszące samolot, czyli męstwo i umiarkowanie. Bez odwagi i umiarkowania następuje niesprawiedliwość.

Drugim tematem pracy Pierre Lefevre, jest „Bycie Chrześcijaninem”. Jest to wprowadzenie do wiary przy użyciu podstawowych tekstów modlitw, tj. Credo, Ojcze nasz, Dziesięć przykazań, sakramentów. I tak w przypadku „Ojcze nasz” autor zadaje pytanie: „Dlaczego powinniśmy zwracać się do Boga „Ojcze nasz”?” W odpowiedzi czytamy: „Ponieważ nas stworzył i uznał za swe dzieci”. W celu zobrazowania tematu przytoczona jest tu historyjka z Wersalu:
„ Król Francji Ludwik XV miał bardzo zarozumiałą córkę. Pewnego razu księżniczka zapodziała gdzieś złoty naszyjnik i natychmiast oskarżyła swą pokojówkę. – Pani – broniła się ta – czynicie mi wielką niesprawiedliwość. Na to wzburzona księżniczka krzyknęła: - Na co Ty sobie pozwalasz! Czy nie wiesz, że jestem córką króla? Służąca odpowiedziała ze spokojem: - A ja jestem dzieckiem Boga!”.
Historie dobrane w niniejszej książce w fantastyczny sposób obrazują zagadnienia poruszane w tej pracy. Niejednokrotnie wzruszają, bawią do łez, jak również skłaniają do rozważań nad istotą człowieczeństwa, nad tym, do czego dążymy, i czy aby na pewno w trakcie naszego życia postępujemy zgodnie z przykazaniami Bożymi, czy bliżej nam do tych dobrych, czy złych ludzi. Ludzkie doświadczenia tutaj zobrazowane pogłębiają naszą wiedzą nie tylko w zakresie religii ale również stosunków międzyludzkich, przypominają nam o hierarchii wartości, o której tak często zapominamy obecnie. Autorowi nie są również obce takie słowa jak moralność i lojalność.

Ten „poradnik” szczerze polecam zarówno wierzącym jak i osobom, które poszukują Boga i chciałyby zmienić swoje dotychczasowe życie na lepsze i ciekawsze. Odnajdziecie w nim odpowiedzi na ważne pytania dotyczące sensu życia.


Beata Dalla Valle

                                                     Książki otrzymaliśmy od

2 komentarze: