"Cena ciała" - Marek Weiss RECENZJA

Co robi prostytutka po pracy? A kogo to obchodzi? „Dobrzy” ludzie nie zajmują się TAKIMI sprawami, a „niedobrzy” korzystają z ich usług, a więc życie tych kobiet interesuje ich tylko przez okres od pierwszego drinka do zapłaty. Jednak są ludzie, którzy patrzą zawsze głębiej, a w każdym człowieku szukają po prostu człowieka; z kompleksami, lękami, ranami z przeszłości i strachem o przyszłość. Jednym z nich jest Marek Weiss, autor powieści "Cena ciała" , która daje głos kobicie uznanej za upadłą, wyjętą z ram społeczeństwa, jednak dla siebie wciąż widzącą nadzieję na lepsze życie.

Powieść pisana jest w formie bloga głównej bohaterki, która za namową brata postanawia spisywać swoje przemyślenia. Społeczność internetowa szybko dzieli się na dwa obozy; tych potępiających, agresywnych, skorych do rzucania kamieni i tych, którzy rozumieją, współczują, a nawet podziwiają. Internetowy pamiętnik staje się nie tylko odskocznią od życia pełnego brutalności i przemocy, ale także jest świadkiem, czy nawet motorem do zmian wewnętrznych, jakie zachodzą w prostytutce. Obserwujemy, jak zmienia się jej pogląd na życie, jak zmieniają się jej pragnienia i potrzeby. Do głosu dochodzą wreszcie marzenia o bezpieczeństwie, miłości, byciu potrzebną w inny sposób niż do tej pory. Jednak czy jest to możliwe z bezwzględnym alfonsem deptającym po piętach i grożącym śmiercią? Czy jest to możliwe z tyloma wewnętrznymi demonami przeszłości, które domagają się zapłaty?

Stosunek bohaterki do samej siebie i swojej profesji nie jest jednoznaczny. Z jednej strony wyczuwamy brak szacunku do własnego ciała, kobieta nazywa siebie „kurwą”, „dziwką”, jednak głównie jest to gorzkie powtarzania obelg rzucanych jej w twarz przez społeczeństwo. Sama szuka dla siebie usprawiedliwienia, w jej rozmyślaniach na tematy religii, wiary, moralności wyczuwamy dużą dozę liberalizmu. Ona nie uważa, że to, co robi jest złe, jest zobojętniła, bardzo cyniczna, zgorzkniała. Świat opisuje prosto, z brutalną szczerością, nie stroniąc od naturalnego dla siebie wulgarnego języka.

Czytelnik doświadcza podczas lektury „Ceny ciała” szerokiej gamy uczuć. Odrazę, współczucie, zgorszenie, nadzieję. Czy tak naprawdę może wyglądać czyjś świat? Czy istnieją ludzie tak bezwzględni, okrutni? Każdy, kto ma choć odrobinę empatii i serca musi kibicować głównej bohaterce w jej dążeniu do rozgrzeszenia, do zawrócenia z tej drogi. Obserwowanie jej poczynań, jej tragicznych w skutki decyzji sprawia, że napięcie nie opuszcza ani na chwilę. Język książki jest tak naturalny i autentyczny, że trudno uwierzyć, że napisał to zwyczajny mężczyzna, reżyser. Marek Weiss stworzył historię niemożliwą do jednoznacznej oceny. Kontrowersyjne stwierdzenia, spojrzenie na świat, poglądy na temat wymierzania kary przez ludzi, na temat Boga i jego miłosierdzia; wszystko we mnie buntowało się przeciwko nim, ale… nie mogę, nie potrafię pozbyć się pragnienia, aby dziewczyna na okładce książki odwróciła się do mnie, abym mogła spojrzeć jej w oczy i powiedzieć „rozumiem cię”, mimo że na pewno by mi nie uwierzyła.

Angelika Pisula

Za książkę dziękujemy